Uitgangspunten

Pedagogische benadering volgens Reggio Emilia

In Reggio Emilia is een pedagoog (Loris Malaguzzi) die de pedagogiek ontwikkeld waarin een krachtig en competent kindbeeld centraal staat. In deze pedagogiek ligt de nadruk op wat kinderen kunnen en zijn en niet op wat ze nog niet kunnen en zijn. Men vertrouwt erop dat kinderen alles in huis hebben om zichzelf en de wereld te leren kennen. Het betekent niet dat een kind alles al kan, maar dat het alles al in huis heeft om zichzelf en de wereld te leren kennen. Dit staat lijnrecht tegenover het beeld van een zwak en afhankelijk kind. Dat wij als volwassenen alles voor het kind moeten beslissen. Het kind is nieuwsgierig, wil graag leren en zich ontwikkelen. Een kind wil niet onderwezen worden, maar uitgedaagd worden tot leren.
Dit uitgangspunt geeft ons de opdracht om ervoor te zorgen dat elk kind competent kan zijn, kan ervaren wat hij zelf kan en wil. We moeten er voor zorgen dat kinderen waar mogelijk zelf kunnen eten, zichzelf aan kunnen kleden, zelf naar buiten kunnen gaan, zelf speelgoed en andere materialen kunnen pakken. Zelf kiezen waar ze willen spelen.

Uit de pedagogiek van Reggio Emilia komt naar voren dat kinderen wel “honderd talen” in hun bezit hebben. Vaak wordt er niet over nagedacht dat er verschillende manier zijn van communiceren er wordt bijna altijd er vanuit gegaan dat er taal aan te pas moet komen. Deze gebruiken ze onder andere voor het oplossen van problemen, het uiten van hun emoties en ook voor het communiceren met elkaar. Dit laten de kinderen zien doormiddel van gebaren, klanken, dans, muziek, drama of door creatieve vormingen. In elk van deze talen kan een kind tot bloei komen.

Het kind is nieuwsgierig, het wil graag leren en ontwikkelen. Dit uitgangspunt geeft het kindercentrum de opdracht om ervoor te zorgen dat elk kind competent kan zijn, kan ervaren wat hij zelf kan en wil leren. Wij zorgen er mogelijk voor dat kinderen zelf kunnen eten, zichzelf kunnen kleden, zelf kunnen spelen en anderen materialen kunnen pakken en gebruiken en zelf kunnen buitenspelen. Het is van belang dat een kind zelf de kans krijgt om na te gaan waar die wil spelen en met welk materiaal het kind gaat spelen. Om te weten wat de behoefte van het kind is, is het van belang dat wij goed kijken en luisteren naar het kind. Het uitgangspunt hiervan is het respect hebben voor het kind. Respect hebben wij voor het kind en wordt bij ons serieus genomen in alles wat het kind al kan en doet. Wanneer je ontdekt hebt waar een kind mee bezig is kunnen wij hierop inspelen en andere materialen of activiteiten aanbieden om de interesse te verbreden. Hierdoor proberen wij de ontwikkeling van het kind te verbreden.

 

Pedagogische benadering volgens Emmi Pikler

De Hongaarse- Oostenrijkse kinderarts Emmi Pikler ging er vanuit dat kinderen zich het beste ontwikkelde als de ontwikkeling een natuurlijk verloop krijgt. Zij stelde dat wanneer kinderen ontdekken en leren in hun eigen tempo – zonder hulp en stimulans van een volwassene – ze beter leren zitten, staan, praten en denken. Haar visie heeft zich bewezen o.a. in de opvoeding van haar eigen dochter en daarnaast in de opvoeding van kinderen in een weeshuis.

De twee belangrijkste uitgangspunten in de visie van Emmi Pikler zijn: respectvolle verzorging, vrije bewegingsruimte.

Respectvolle verzorging
Emmi Pikler hechtte veel waarde aan een zorgvuldige, aandachtige fysieke verzorging van het kind. Het is belangrijk voor zowel leidster als kind om tijd en aandacht aan elkaar te besteden. Zo bouwt de leidster een hechte band op met het kind. Kinderen krijgen hierdoor het gevoel van geborgenheid.
Veiligheid is de belangrijkste voorwaarde voor een kind om zich goed te ontwikkelen tot wie ze zijn. Wanneer het kind zich geborgen voelt zal het interesse en energie krijgen om zichzelf en de omgeving te ontdekken.
Het kind wordt als persoon beschouwd en zodanig gerespecteerd in zijn behoeften en wensen.

Vrije bewegingsruimte
Emmi Pikler had een onderzoek waarin ze aantoonde dat kinderen niet alleen actief bezig zijn met ouders. Maar ook hebben de kinderen de ruimte en tijd nodig waarin zij vrij kunnen bewegen.
De conclusie van het onderzoek toont onomstotelijk aan hoe groot het belang van vrije beweging en activiteiten is waarbij kinderen hun persoonlijke ontwikkeling vormen.
Kinderen krijgen de vrijheid zich actief te ontwikkelen op een zodanige manier dat het zich niet rechtstreeks afhankelijk voelt van volwassenen. Wanneer het kind de kans krijgt in zijn eigen tempo te leren bewegen, onderzoeken en spelen. Leert het kind beter zitten, staan en spreken dan een kind dat aangemoedigd wordt om de voorgeschreven ontwikkelingspunten te bereiken. Een vrije bewegingsontwikkeling is daarom altijd onlosmakelijk verbonden met een aandachtige, liefdevolle verzorging.